ZWIEDZAJ Z NAMI
Odkryj Puszczę Dulowską
Puszcza Dulowska, o powierzchni 2600 ha, leży w granicach Jurajskiego Parku Krajobrazowego. Położona jest w województwie małopolskim na pograniczu powiatu chrzanowskiego i powiatu krakowskiego.
Puszcza Dulowska zajmuje znaczną część zachodniego skraju Rowu Krzeszowickiego oraz części Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej. W tej części Rów ten nosi nazwę Niecki Dulowskiej. Od północy jest ona ograniczona południowo-zachodnim skrajem Wyżyny Olkuskiej, zwanym Pagórami Myślachowickimi. Od południa ogranicza ją Grzbiet Tenczyński, którego zachodni fragment nosi nazwę Bloku Płaziańskiego. Puszcza Dulowska stanowi fragment Tenczyńskiego Parku Krajobrazowego.
Jest pozostałością prastarej puszczy położonej na dnie Rowu Krzeszowickiego, który powstał w trzeciorzędzie w czasie trwających na południu Polski ruchów górotwórczych. Jednolity wówczas masyw rozłamał się, a środkowa jego część obniżyła się miejscami o prawie 500 m.
W tym samym czasie powstało obniżenie ograniczające od wschodu Blok Płaziański, którym obecnie biegnie droga i linia kolejowa łącząca Regulice z Alwernią. Dna rowów zapełniły piaski i gliny, a spływające z okolicznych wzgórz niewielkie strumyki czynią te tereny podmokłymi. Leży na wysokości 290 m n. p.m.
Wokół Puszczy leżą miejscowości: Dulowa, Wola Filipowska, Krzeszowice, Tenczynek, Rudno, Zalas, Nieporaz, Bolęcin, Piła Kościelecka, Trzebinia, Chrzanów, Młoszowa. Obszar Puszczy podzielony jest pomiędzy Nadleśnictwo Chrzanów (część zachodnia puszczy) oraz Nadleśnictwo Krzeszowice (część wschodnia puszczy).
Jak dojechać
Droga dojazdowa jest bardzo prosta z każdego miejsca, gdyż Puszcza Dulowska znajduje się między autostradą A4 oraz drogą krajową 79. Jest stosunkowo blisko z Krakowa oraz Katowic. Wjazd do Puszczy w Dulowej znajduje się przy ulicy Tenczyńskiej, wzdłuż której można zaparkować samochód.
Potok Chechło
Potok Chechło, który ma tutaj swoje źródło, dzieli Puszczę Dulowską na dwie części. Część południowa jest podmokła, porastają ją lasy olchowe i bór bagienny. Część północna, z dominacją sosny i świerka, jest piaszczysta i sucha. Las ma charakter gospodarczy, jest pocięty siecią linii działowych.
Rzeka Chechło przebiega przez obszar gmin: Krzeszowice, Trzebinia, Chrzanów, a dalej aż do ujścia do Wisły. Stanowi także granicę między gminami Libiąż i Babice. W połowie długości rzeki zlokalizowane jest Jezioro Chechelskie, będące założonym w latach 60-tych zbiornikiem zaporowym o powierzchni 54 ha i długości ok. 1,5 km.
Przyroda w Puszczy Dulowskiej
W drzewostanie Puszczy dominuje sosna zwyczajna, brzoza brodawkowata, a miejscami olsza czarna. Licznie występuje też modrzew europejski, świerk pospolity, a także dąb szypułkowy. Charakterystyczną cechą Puszczy Dulowskiej jest zróżnicowanie typów siedlisk i różnorodność roślinna. Wyrazem tego jest duża liczba występujących tu gatunków roślin. Samych tylko roślin chronionych odnotowano 52 gatunki. Na jej obrzeżach znajduje się stanowisko liczydła górskiego, które występuje jedynie na tym terenie. Innymi gatunkami górskimi występującymi tu są: ciemieżyca zielona – spotykana w podmokłych olszynach, żywiec gruczołowaty – endemit karpacki. Z ciekawych roślin chronionych można tutaj wymienić: podrzeń żebrowiec, kruszczyk szerokolistny, skrzyp olbrzymi, pomocnik baldaszkowy. Można tutaj także zobaczyć ostroklapowy dąb czerwony oraz znacznie mniejszą czeremchę spóźnioną. W Puszczy Dulowskiej licznie występuje barwinek pospolity. W dolinie potoku Chechło, w łęgach, spotkać można okazałe krzewy wawrzynka wilczełyko. Na jednej ze śródleśnych łąk licznie występuje mieczyk dachówkowaty, goryczka wąskolistna, storczykowate.
Zwierzyna w Puszczy Dulowskiej
Ośrodek Hodowlany Zwierząt
Na terenie Puszczy znajduje się Ośrodek Hodowlany Zwierząt. Prowadzona tam jest hodowla danieli i dzików. Wiele z tych zwierząt trafia później do lasów w innych rejonach Polski. W 1985 roku w Puszczy Dulowskiej, nad brzegiem rzeki Chechło, osiedlono dwie pary bobrów. Obecnie jest ok. 40 tych największych przedstawicieli europejskich gryzoni. Bobry żyjąc w określonym środowisku przystosowują go do swoich potrzeb. Budują tamy, żerenie, nory, a także udrażniają rowy melioracyjne. Tworzą w ten sposób zalewiska i tereny podmokłe, na których osiedlają się nie tylko występujące dotąd gatunki roślin i zwierząt.
W latach 60. XX w. przywędrowało tutaj stado łosi. Obecnie żyje tu kilkanaście osobników. Można tu spotkać jelenie, sarny i dziki. Dawniej gnieździł się tu bocian czarny, a wiosną na polanach odbywały swe toki cietrzewie. Spośród ptactwa żyją tu również: czajki, derkacze, krogulce, myszołowy, jastrzębie gołębiarze. W Puszczy Dulowskiej żyje również minóg strumieniowy i traszka górska.
Ścieżka leśno-dydaktyczna
Obecni gospodarze wytyczyli w niej ścieżkę dydaktyczno-przyrodniczo-leśną, która umożliwia turystom bezpośredni kontakt z przyrodą na północno-zachodnim skraju Puszczy. Ścieżka ta liczy 5,5 km długości. Ponadto przez teren Puszczy przechodzi kilka szlaków turystycznych(zielony, niebieski, czerwony).
Na południowo-wschodnim krańcu kompleksu leśnego, w miejscowości Nieporaz, tuż przy wyjeździe znajduje się jedna z największych i najnowocześniejszych wytwórni filmów w Polsce – Alvernia Studios.
Przy samym wejściu do Puszczy Dulowskiej, idąc od ulicy Tenczyńskiej w Dulowej znajduje się jeden z kamieni z „Kamiennego Szlaku Zaginionych Zawodów”. Jest to kamień Bartnika. Więcej o kamieniach jak i samym szlaku można przeczytać w zakładce Zaginiona Wioska.